Jumaat, 29 Oktober 2010

Apa rasanya kalau hati kosong? Apa rasanya kalau fikiran melayang jauh- jauh? Apa rasanya kalau menulis tak tentu hala? - Tanda hati yang berjiwa kosong.

Apa rasanya kalau kebaikan diri mahu semua orang tahu? Apa rasanya kalau sentiasa ingin dipuji- puji? Apa rasanya kalau hati mahu disanjung, dipuja, dirasa terer lebih dari orang lain? - Itu riak yang tak masuk syurga.

Hati saya betul- betul berjiwa pada satu Selasa, satu Sabtu, satu Ahad, satu Rabu dan setiap hari. Sekarang kena cari balik, sebab kadang- kadang, semua itu terbang melayang- layang macam bulu pelepah.

:')